'De Scala ligt in een volkse buurt waar veel mensen van verschillende afkomsten samenwonen. Dat zorgt voor spanning en bevreemding. Dit huis moet dit trachten om te keren en een hamonieuze samenleving bouwen. De unie maakt in eerste plaats theater. Een herkenbaar, volks, theater dat zich laaft aan het leven van alledag en dat het geworstel van de kleine mens met de wereld rondom hem omzet in universele, volkse en ongepolijsten vertellingen. Maar de Unie is meer dan theater alleen. Er wordt ook geschreven, getekend, gefilmd, gefotografeerd, gemusiceerd, met glas en met textiel gewerkt.. Geen artistieke disipline is de Unie vreemd. Alle samen versmelten al deze verschillende werkvormen met het theater tot een unieke taal. Een taal die snel en snedig is, maar ook vertraagd en poëtisch. Brutaal maar ook teder'.